| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
یکی* از گندهایی که کامپیوتر به زندگیم زده، همین خط است. پیشرفت عجیبی داشته در جهت سقوط. کلا از خوش نویسی (یادش بخیر پسرک بازیگوشی که آنروزها از هری پاتر و بی ام و ِ باید بیرون میکشیدمش و در تعلیم خط فرومیکردمش!) و خوانا نبودن (در حدی که دکتر کنار دستم باشد میگویم قربان دستت این را بنویس!) گذشته و رسیده به جایی که خودم حالم به هم میخورد.
یعنی اگر به کاغذی که رویش چیزی نوشته باشم بنگری، پنداری که گویی ردیفی از حیوانات اهلی و غیراهلی بسان خرچنگ و کروکدیل و میکروپاکیسفالوزاروس** در یک اجتماع یکدست در حالی که ترانه "گل گندم مال من..." می سرایند، روانه ی باغ وحش شده اند.
اصلا خودکار توی دستم جا نمیگیرد. همه اش زیر سر همین تکنولوژیات و مصادیق عینی ماهوی آن یعنی کامپیوتر و موبایل است. از بس که همه چیز را تایپ میکنم. از کار و احوال گرفته تا تسک لیست و خردجمعی.
کار به جایی کشید که چند روز پیش لیست خرید را به صورت نقاشی شده دادم به استاد. یعنی یکسری خط خطی که شبیه میوه جات و سبزیجات و تنقلات دیگر بود. نتیجه اش هم این شد که استاد به جای موز، بادمجان و به جای گل کلم، قارچ، و به جای شامپو روغن خریده بود! البته نقاشیم هم بد نیست. گورخرهای خوبی میکشم. سر سوزن ذوقی هم دارم.
تف!
تف به تکنولوژی و اینترنت و آی پد و تبلت و لپتاپ و هولوگرافیک و ماشین شاسی بلند پورشه و تویوتاق لندکروز و چیزای بد بد:))
منم گاهی بی حوصله می خطم. بخصوص برای یادداشت های روزانه دم دستی.گاهی هم با تلاشی قابل تحسین نستعلیق هم می‌نویسم. البته بیشتر مواقعی که از مدیرم یا مثل ایشون تقاضایی دارم مثلاً.
ما از روز اولم میرعماد نبودیم اما الان به حدی دکتر شدیم که یه بار یکی از این وروجکها بشمان گفت که فلانی جان بچه‌ت یه کم خوش خط تر بنویس پای تخته. البته ما که خودمون رو از تک و تا ننداختیم، گفتیم ما از اول استعداد پزشک بودن داشتیم با این حال حیفمون اومد دنیای مهندسی بی بهره بشه ازمون
الغرض!! همش تقصیر هیمناست که گفتی. باعث شدن من فوق تخصص شم دیگه :)
آمریکا، آمریکا، مرگ به نیرنگ تو
خط جوانان ما، میچکد از چنگ تو...
چند وقتیه اتفاقا تو فکر خرید یه کتاب خوشنویسی هستم، یادمه دفعه پیش که یکم تمرین کردم خیلی بهتر شده بود خطم، در حدی که میتونستم بخونمش!
یک خورده ذوق بخرج دهید و گندهای بعدیتان را خلاقانه تر و سریعتر بیان فرمایید تا ما هم از این گندها حض وافر ببریم.
دست زدن و تشویق کردن و هورا کشیدنم میاد ولی اینجا بین این دوستان متحرک سمت راست، دوست مشوقی نمی بینم! به جاش از اینها استفاده می کنم:
بازهم بسی حای شکر باقیست که سواد خواندن ونوشتن زبان شیرین فارسی هنوز جای خودش رو به کدهای اسمبلی نداده!!
مثلا به جای اینکه بگی بگرد تا پیداش کنی یه for بینهایت میذاشتی!!یا به جای اینکه بگی اون لیوان رو بده من!! میگفتی getcheeeeee!!!
یه ساله شما ننوشتی ها:) یعنی از پارسال تا حالا!