برف

عاشق برفم!

عاشق همین تکه های سفیدی که صبورانه از آن بالا پایین می آیند و  محو می شوند در سفیدی یکدست.

هر چقدر هم دلتنگ باشم، عمیق ترین نقطه دلم را قلقلک می دهد!

پ.ن.1:

این حس سرزندگی و اشتیاقی که برف می دهد را در خیلی ها دیده ام، ناخودآگاه.

پ.ن.2:

یکی میگفت، ذاتش را اینطور آفریده خدا، شاید برای روزهای سرد زمستان که آدم را کسل و افسرده می کند. 

پ.ن.3:

فکر کنم اگر خرس هم بودم بی خیال خواب زمستانی می شدم، بلند میشدم میرفتم برف بازی!